گزارش كارآموزی مراحل مختلف ساختن یك ساختمان

دسته: گزارش کارآموزی
بازدید: 22 بار
فرمت فایل: doc
حجم فایل: 95 کیلوبایت
تعداد صفحات فایل: 48

گزارش كارآموزی مراحل مختلف ساختن یك ساختمان در 48 صفحه ورد قابل ویرایش

قیمت فایل فقط 4,000 تومان

گزارش كارآموزی مراحل مختلف ساختن یك ساختمان در 48 صفحه ورد قابل ویرایش

بازدید زمین و ریشه كنی

قبل از شروع هر نوع عملیات ساختمانی باید زمین محل ساختمان بازدید شده و وضعیت و فاصله آن نسبت به خیابانها و جاده‌های اطراف مورد بازرسی قرار گیرد و همچنین پستی و بلندی زمین با توجه به نقشه ساختمان مورد بازدید قرار گرفته در صورتیكه ساختمان بزرگ باشد پستی و بلندی و سایر عوارض زمین می‌باید بوسیله مهندسین نقشه بردار تعیین گردد و همچنین باید محل چاه‌های فاضل آب و چاه آب‌های قدیمی و مسیر قنات‌های قدیمی كه ممكن است در هر زمینی موجود باشد تعیین شده و محل آن نسبت به پی سازی مشخص گردد و در صورت لزوم می‌باید این چاه‌ها با بتون و یا شفته پر شود و محل احداث ساختمان نسبت به زمین تعیین شده و نسبت به ریشه كنی (كنون ریشه‌های نباتی كه ممكن است در زمین روئیده باشد) آن محل اقدام شود و خاكهای اضافی به بیرون حمل گردد و بالاخره باید شكل هندسی زمین و زوایای آن كاملاً معلوم شده و با نقشه ساختمان مطابقت داده شود.



پیاده كردن نقشه

پس از بازدید محل و ریشه كنی اولین قدم در ساختن یك ساختمان پیاده كردن نقشه می‌باشد. منظور از پیاده كردن نقشه یعنی انتقال نقشة ساختمان از روی كاغذ بروی زمین بابعاد اصلی (یك به یك). بطوریكه محل دقیق پی‌ها و ستونها و دیوارها و زیرزمین‌ها و عرض پی‌ها روی زمین بخوبی مشخص باشد. و همزمان با ریشه كنی و بازدید محل باید قسمتهای مختلف نقشة ساختمان مخصوصاً نقشة پی كنی كاملاً مورد مطالعه قرار گرفته بطوری كه در هیچ قسمت نقطة ابهامی باقی نماند. و بعداً اقدام به پیاده كردن نقشه بشود.

باید سعی شود حتماً در موقع پیاده كردن نقشه از نقشة پی كنی استفاده گردد. برای پیاده كردن نقشة ساختمانهای مهم معمولاً از دوربین‌های نقشه برداری استفاده می‌شود. ولی برای پیاده كردن نقشة ساختمان‌های معمولی و كوچك از متروریسمان بنائی كه به آن ریسمان كار هم می‌گویند استفاده می‌گردد. برای پیاده كردن نقشه با متروریسمان كار ابتدا باید محل كلی ساختمان را روی زمین مشخص نموده و بعد با كشیدن ریسمان در یكی از امتدادهای تعیین شده و ریختن گچ یكی از خطوط اصلی ساختمان را تعیین می‌نمائیم.

برای اینكه مطمئن بشویم زوایای بدست آمدة اطاقها قائمه می‌باشد باید دو قطر هر اطاق را اندازه بگیریم. چنانچه مساوی بودند آن اطاق گوینا می‌باشد. به این كار اصطلاحاً چپ و راست می‌گویند. البته چنانچه در این مرحله اطاقها در حدود 3 الی 4 سانتی متر ناگوینا باشد اشكالی ندارد زیرا با توجه به اینكه پی ها همیشه قدری پهن تر از دیوارهای روی آن می‌باشند لذا در موقع چیدن دیوار می‌توان ناگوینائیها را برطرف نمود بطور كلی باید همیشه توجه داشت كه پیاده كردن نقشه یكی از حساس ترین و مهم ترین قسمت اجرا یك طرح بوده و كوچكترین اشتباه در آن موجب خسارتهای فراوان می‌شود.

رپر

با توجه به اینكه هر نقطه از ساختمان نسبت به سطح زمین دارای ارتفاع معینی می‌باشد كه باید در طول مدت اجرا در هر زمان قابل كنترل باشد. برای جلوگیری از اشتباه قطعه با ابعاد دلخواه (مثلاً 40  40 با ارتفاع 20 سانتی متر) در نقطه‌ای دورتر از محل ساختمان می‌سازند بطوریكه در موقع گودبرداری و یا پی كنی با آن آسیب نرسد و در طول مدت ساختمان تمام ارتفاعات را با آن می‌سنجد به این قطعه بتنی اصطلاحاً رپر می‌گویند.

در بعضی ساختمانهای كوچكتر روی اولین قسمتی كه ساخته می‌شود (مانند اولین ستون) علامتی می‌گذارند و بقیه ارتفاعات را نسبت به آن می‌سنجند.

گودبرداری

بعد از پیاده كردن نقشه و كنترل آن در صورت لزوم اقدام به گودبرداری می‌نمایند. گودبرداری برای آن قسمت از ساختمان انجام می‌شود كه در طبقات پایین تر از كف طبیعی زمین ساخته می‌شود، مانند موتورخانه‌ها و انبارها و پاركینگ‌ها و غیره. در موقع گودبرداری چنانچه محل گودبرداری نباشد از وسائل معمولی مانند بیل و كلنگ و فرقون (چرخ دستی) استفاده می‌‌گردد.

برای این كار تا عمق معینی كه عمل پرتاب خاك با بیل به بالا امكان پذیر است (مثلاً 2 متر) عمل گودبرداری را ادامه می‌دهند و بعد از آن پله‌ای ایجاد نموده و خاك حاصله از عمق پایین‌تر از پله را روی پله ایجاد مثلاً ریخته و از روی پله دوباره به خارج منتقل می‌نمایند.

برای گودبرداریهای بزرگتر استفاده از بیل و كلنگ مقرون به صرفه نبوده و بهتر است از وسایل مكانیكی مانند لو در و غیره استفاده شود.  در اینگونه موارد برای خارج كردن خاك از محل گودبرداری و حمل ان به خارج كارگاه معمولاً از سطح شیب دار استفاده می‌گردد. بدین طریق كه در ضمن گودبرداری سطح شیبداری در كنار گودبرداری عبور كامیون و غیره ایجاد می‌گردد كه بعد  از اتمام كار، این قسمت وسیله كارگر برداشته می‌شود.

تا چه عمقی گودبرداری را ادامه می‌دهیم

ظاهراً حداكثر عمق مورد نیاز برای گودبرداری تا روی پی می‌باشد. بعلاوه چند سانتی متر بیشتر برای فرش كف و عبور لوله‌ها (در حدود 20 سانتی متر كه 6 سانتی متر برای فرش كف و 14 سانتی متر برای عبور لوله می‌باشد) كه در این صورت می‌یابد محل پی‌های نقطه‌ای یا پی‌های نواری و شناژها را با دست خاك برداری نمود.

ولی بهتر است كه گودبرداری را تا زیر سطح پی‌ها ادامه بدهیم، زیرا در این صورت اولاً برای قالب بندی پی‌ها آزادی عمل بیشتری داریم. در نتیجه‌ پی‌های ما تمیزتر و درست تر خواهد بود. و در ثانی می‌توانیم خاك حاصل از چاه كنی و همچنین نخاله‌های ساختمان را در فضای ایجاد شده بین پی‌ها بریزیم كه این مطلب از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه می‌باشد، زیرا معمولاً در موقع گودبرداری كار با ماشین صورت می‌گیرد در صورتیكه برای خارج نمودن نخاله‌ها و خاك حاصل از چاه فاضل آب از محیط كارگاه می‌باید از وسایل دستی استفاده نمائیم كه این امر مستلزم هزینه بیشتری نسبت به كار با ماشین می‌باشد.

البته در مورد پی‌های نواری این كار عملی نیست زیرا معمولاً پی سازی در پی‌های نواری باشفته آهك می‌باشد كه بدون قالب بندی بوده و شفته در محل پی های حفر شده ریخته می‌شود در این صورت ناچار هستیم در ساختمان‌هایی كه با پی نواری ساخته می‌شود اگر به گودبرداری نیاز داشتیم گودبرداری را تا روی پی ادامه دهیم.

پی‌های عمومی

به این گونه پی ها كه رادیه ژنرال هم می‌گویند از بتن مسلح ساخته می‌شود و دارای محاسبات فنی معضل و دقت اجرای فوق العاده می‌باشند برای ساختمانهایی كه دارای وزن فوق العاده زیاد بوده و یا ساختمانهایی كه در زمینهای سست ساخته می‌شود این گونه پی‌ها ایجاد می‌گردد. برای ساختن پی‌های سراسری باید صفحه‌ای از بتون به طول و عرض تمام زیر بنای ساختمان به ضخامت محاسبه شده حداقل در حدود 80 تا 100 سانتی متر ریخته شود میله گردهای این صفحه بتنی طبق محاسبه بدست می‌آید طبعاً در محلهائی كه بار بیشتری وجود دارد میله گردهای بیشتری  گذاشته می‌شود مانند زیرو اطراف ستونها. آرماتورهای ریشه برای ایجاد ستونهای بتنی و با صفحه‌های فلزی زیر ستون برای ستون‌های فلزی روی این صفحه بتنی قرار می‌گیرد. این صفحه بتنی مانند سینی بزرگی است كه ساختمان روی آن قرار می‌گیرد.

شمع كوبی

در زمینهایی كه خیلی سست بوده و به هیچ وجه قدرت تحمل بار ساختمان را نداشته باشند مانند خاكهای دستی و یا زمینهای ماسه‌ای و یا در محلهای كه زمین بكر در عمق‌های زیاد قرار داشته و برداشتن كلیة خاكهای سطحی مقرون به صرفه نباشد از طریق شمع كوبی بار ساختمان را بزمین بكر منتقل می‌نمایند. بدین طریق كه در امتداد پی های ساختمان یعنی در طول دیوارهای اصلی كه باربر می‌باشند یا فاصله‌های معین  (در حدود 2 متر یا 5/2 متر) مانند شكل چاه حفر می‌نمایند. و در ساختمانهای فلزی و بتونی كه باید پی نقطه‌ای اجراء كنیم زیر هر ستون چاه حفر می‌نمایند. و در ساختمانهای فلزی و بتونی كه باید پی نقطه‌ای اجراء كنیم زیر هر ستون چاه حفر می‌نمایند. و این حفاری را تا زمین بكر و محكم ادامه می‌دهند و كف چاه‌ها را مطابق شكل زیر هزینه نموده تا سطح اتكاء آن با زمین بیشتر باشد.

بعد این چاه‌ها را با بتن و یا شفته پر می‌كنند. در موقع پركردن این چاه‌ها با بتون باید سعی نمود از ایجاد حفره‌های حالی مخصوصاً در كناره‌های خزینه جلوگیری شود.

برای این كار می‌توان با پرتاب سنگهای كوچك و بزرگ بتن را به تمام گوشه‌های چاه هدایت نمود و از ایجاد این نوع حفره‌ها جلوگیری كرد. مقدار این سنگها حتی می‌تواند تا 30 درصد حجم بتن باشد و یا می‌توان ضمن بتن ریزی آنرا با چوبهای بلند كوبید. البته این كار در صورتی ممكن است كه عمق چاه‌ها زیاد نباشد بعد از پر كردن این چاهها روی آنرا بوسیله طاقهای آجری و یا سنگی و یا تیرهای بتونی بهم مربوط نموده و بعد روی آنرا دیوار چینی می‌نمائیم و یا با نصب صفحه‌های فلزی روی آن اسكلت فلزی بنا می‌كنیم خاصیت این چاهها بدین طریق می‌باشد كه شفته یا بتن پس از خودگیری مانند ستونی است كه در زیرزمین بنا شده و طاق و یا تیر بتنی روی آن مانند كلافی این پایه‌ها را به یكدیگر متصل می‌كنند. و در نتیجه بار ساختمان را مستقیماً بزمین بكر و محكم منتقل می‌نماید و قسمتی از بار ساختمان نیز بوسیله اصطكاك ایجاد شده بین این ستون بتونی و خاك اطراف حتی اگر خاك دستی هم باشد عقل می‌شود. بدیهی است كه در موقع بتن ریزی شیره بتون به داخل خاك اطراف نفوذ كرده و به آن چنگ می‌اندازد كه این خود موجب اصطكاك بیشتر می‌گردد با وجود براینكه چنین فرض می‌شود كه كلیه بارهای وارده بر این شمع كوبی محوری می‌باشد ولی برای عقل ممانهای احتمالی بهتر است در هر چاه 8 تا 10 عدد میله گرد آجدار كه قطر آن بوسیله محاسبه بدست می‌آید و نباید از میله گرد نمره 10 كمتر باشد قرار می‌دهند و آنها را به وسیله میله گردهای عرضی مارپیچی شده بیكدیگر متصل می‌نمایند.

این نوع شمع كوبی كه در محل ریخته می‌شود ساده ترین نوع شمع كوبی می‌باشد ممكن است بجای حفر چاه و بتن ریزی تیرهای بتونی یا فولادی را كه در خارج تهیه شده است به محل كارگاه حمل نموده و در زمین محل پی بوسیله چكشهای مكانیكی كوبید و بعد روی آنرا مانند طریقه فوق بهم متصل نموده و ساختمان را ادامه داد. در بعضی مواقع بعلت سستی فوق العاده زمین و ریزش این گونه چاهها معمولاً از حلقه‌های بتنی و یا سفالی كه به آن گول یا گور می‌گویند استفاده می‌شود. گولهای بتنی یك تكه و یا دو تكه و گول‌های سفالی دو تكه هستند قطر این استوانه‌های بتونی در حدود 80 الی 100 سانتی متر بوده و ارتفاع آنها در حدود 10 سانتی متر است.

این استوانه‌ها كاملاً گرد نیستند طرز استفاده از گول بدین طریق است كه ابتدا در حدود 30 الی 40 سانتی متر از محل چاه را حفر نموده و اولین گول را روی زمین حفر شده قرار می‌دهند و بعد زیر آن را خالی كرده تا گول پایین تر برود آنگاه گول دوم را بر روی آن قرار می‌دهند و همین طور كار را ادامه می‌دهند.

چنانچه گولهای قبلی در اثر ریزش بدنه چاه تنگ افتاده باشد و در نتیجه پایین تر نرود در این موقع از گول های دو تكه استفاده می‌نمایند. بدین طریق كه ابتدا زیر كول قبلی را خالی كرده و یكی از تكه‌های كول جدید را نصب كرده و بعد تكه دوم را طوری نصب نمود كه درز آنها مقابل هم قرار نگیرد.

ساختمان های آجری

نخستین مرحله در ساختمانهای آجری مانند سایر ساختمانهایی پی سازی می‌باشد كه این كار بعد از گودبرداری و پی كنی باید صورت بگیرد. معمولاً برای ساختمانهای آجری كه دیوارهای اصلی حمال می‌باشد از پی‌های نواری استفاده می‌شود. پی‌های نواری را در امتداد دیوارهای حمال و تیغه‌ها با عمق و عرض معین حفر می‌نمایند.

عمق ‌پی‌های نواری

همانطوریكه قبلاً توضیح داده شد در زمینهای خوب حداقل عمق پی‌های نواری در حدود 50 سانتی متر می‌باشد و اگر در این عمق به زمین بكر دسترسی نباشد باید عمق پی را تا زمین بكر ادامه داده و یا از روشهای دیگر كه قبلاً توضیح داده شد مانند شمع كوبی استفاده نمود.

عرض پی

معمولاً عرض پی قدری بزرگتر از دیوار روی آن ساخته می‌شود. زیرا اولا همیشه فشار وارده و سطح تحت فشار با هم نسبت معكوس دارند. در ثانی فرض بر این است كه بار وارده وسیله دیوار یا ستون به پی با زاویه 45 درجه منتقل می‌شود. بدین جهت عرض پی را بزرگتر از عرض دیوار می‌گیرند. و چنانچه پی از مصالح گران قیمت ساخته شود مانند بتون و یا سنگ چین از ساختن كناره‌های پی خودداری نموده و آنرا بصورت پله و یا شیب دار می‌سازند.

دیوار

با توجه به اینكه ابعاد 5/5  11 22 می‌باشد در ساختمان دیوارهای آجری را به عرض 22 سانتیمتر (یك آجر) و یا 35 سانتی متر (5/1 آجر) و یا 45 سانتیمتر (2 آجر) و یا 55 سانتیمتر (5/2 آجر) می‌چینند. در ساختمانها دیوار به دو منظور ساخته می‌شود.

برای جداسازی قسمتهای مختلف ساختمان

به این نوع دیوارها پارتیشن یا جدا كننده و یا تیغه می‌گویند. تیغه دیواری است به پهنای 5 یا 10 و یا 20 سانتیمتر تیغه‌های بلند و طویل را نمی‌توان به پهنای 5 یا 10 سانتیمتر ساخت زیرا تیغه‌های 5 یا 10 سانتیمتری با ابعاد زیاد ایستا نخواهد بود. چنانچه بخواهیم تیغه‌های 5 سانتیمتری را با طول و یا ارتفاع زیاد بسازیم باید بین دیوار به فاصله‌های 5/1 تا 2 متر سنبشی كشی نمائیم. در غیر این صورت این دیوارها با كوچكترین تكانهای جانبی فرو خواهد ریخت و در مقابل زلزله كوچكترین مقاومتی از خود نشان نمی‌دهند.

معمولاً ملات تیغه‌های 5 سانتی متری گچ و خاك است در بعضی از ساختمانها تیغه‌ها را با بلوكهای گچی پیش ساخته به ضخامت 10 سانتیمتر نیز می‌سازند. این نوع پارتیشنها بیشتر در ساختمانهای فلزی و بتونی به كارمی‌رود.

دیوارهای حمال

این نوع دیوارها كه دیوارهای اصلی ساختمانهای آجری می‌باشند برای انتقال بار ساختمان به زمین ساخته می‌شوند و فقط در ساختمانهای تمام آجری مورد استعمال دارند. حداقل ضخامت این نوع دیوارها 35 سانتیمتر (5/1 آجر). این دیوارها علاوه بر حمال بودن عهده دار جدا سازی بین قسمتهای مختلف ساختمان نیز می‌باشند.

قیمت فایل فقط 4,000 تومان

برچسب ها : گزارش کاراموزی مراحل مختلف ساختن یك ساختمان , کاراموزی مراحل مختلف ساختن یك ساختمان , کارورزی مراحل مختلف ساختن یك ساختمان , دانلود گزارش کارآموزی مراحل مختلف ساختن یك ساختمان , مراحل مختلف ساختن یك ساختمان , مراحل مختلف ساختن , ساختمان